Friday, April 19g-point.gr

Γιάννης Γιαννούλης: «Μου επιτέθηκαν οπαδοί στον δρόμο αλλά….»

 

Την καρδιά του στον δημοσιογράφο Νίκο Καλαμπάκα για τις ανάγκες της εφημερίδας «Δημοκρατία», που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα 29 Ιανουαρίου, άνοιξε ο Γιάννης Γιαννούλης και  ήταν αποκαλυπτικός. Για το ένδοξο παρελθόν του στο μπάσκετ, τη σημερινή του ζωή, την ενασχόλησή του με τα ΜΜΕ, το site του, την εκπομπή του, την σημερινή του μπασκετική ενασχόληση με την ιστορική ομάδα της Θεσσαλονίκης, τη «ΜΕΝΤ», αλλά και άλλα πολλά.

 

«Ως αθλητής υπήρξε πάντα μάχιμος, δυναμικός και αντιμετώπιζε τις όποιες καταστάσεις αντρικά. Ο Γιάννης Γιαννούλης εδώ και λίγα χρόνια δε βρίσκεται στην επικαιρότητα λόγω των… κατορθωμάτων του στα παρκέ, αντίθετα αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα που θα τη σχολιάζει ο ίδιος.

Ο πρώην διεθνής καλαθοσφαιριστής που έλαμψε με την παρουσία του στα ευρωπαϊκά παρκέ έχει μπει πλέον δυναμικά στο χώρο των ΜΜΕ. Μέσα από μια ραδιοφωνική εκπομπή στον Libero FM, αλλά και το νέο του site, g-point.gr, σχολιάζει το σήμερα και φέρνει στο φως άγνωστες ιστορίες από το χθες.

Μιλήσαμε μαζί του για το νέο του εγχείρημα και τον βάλαμε να μας αναλύσει αυτό που ξέρει καλύτερα, το μπάσκετ. Διαβάστε τι μας είπε για το φετινό πρωτάθλημα, το μεγάλο ντέρμπι των αιωνίων και την προσπάθεια του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού Superfoods στην Euroleague.» αναφέρει στην εισαγωγή του ο δημοσιογράφος.

 

Διαβάστε ένα απόσπασμα από τη συνέντευξη:

 

 

Πως είναι η ζωή ενός αθλητή που από το τοπ επίπεδο αναγκάζεται να αφήσει το άθλημα που τον ανέδειξε;

Είναι ένα πράγμα που όσο παίζεις δεν το σκέφτεσαι ποτέ όμως σε ηλικία περίπου 35 χρόνων εκεί πέρα αρχίζει λίγο το σώμα σου και λίγο οι παλιοί σου τραυματισμοί να σου στέλνουν σημάδια να πεις ότι «κάπου εδώ πρέπει να του δίνουμε σιγά – σιγά».

 

Δηλαδή δεν είχες σκεφτεί ποτέ ότι έκανες ένα επάγγελμα με ημερομηνία λήξης;

Όχι, αυτό δεν σου περνάει καθόλου από το μυαλό. Εγώ προσωπικά δεν ξέρω κανέναν να το έχει σκεφτεί αυτό ποτέ. Να νιώσεις σημάδια στο σώμα σου, ότι γίνεσαι πιο αργός, έχεις λιγότερη δύναμη και αντοχή από τους νέους,, κάπου εκεί βαράει το πρώτο «καμπανάκι».

 

Αυτός είναι λίγο καταθλιπτικό όταν το συνειδητοποιεί ο αθλητής;

Πάρα πολύ. Νιώθεις ότι είσαι πολεμιστής και πλέον δεν έχεις άλλες σφαίρες. Έχεις το όπλο όμως σου τέλειωσαν οι σφαίρες.

 

Τώρα πως περνάνε οι ώρες σου; Παρακολουθείς την Basket League;

Ναι, φυσικά. Πηγαίνω όσο μπορώ. Μου αρέσει το μπάσκετ και παίζω ακόμα και ερασιτεχνικά.

 

Θες να μου πεις λίγο για την Ευρωλίγκα; Στην αρχή οι φίλαθλοι έκαναν παράπονα για τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό όμως βλέπουμε ότι φιγουράρουν στις πρώτες θέσεις.

Καλά, κάθε χρόνο έτσι λένε. Η Ευρωλίγκα είναι ένα πρωτάθλημα 30 αγώνων και στα μέσα της είμαστε στις πρώτες θέσεις. Είναι ότι καλύτερο να είναι και οι δύο ομάδες μέσα στην τετράδα.

 

Τις βλέπεις στο Final Four;

Υπάρχουν έξι ομάδες που διεκδικούν ισάξια τις τέσσερις θέσεις. Νομίζω ότι είναι μέσα στις έξι ομάδες και ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός και μακάρι να τους δούμε στο Βελιγράδι.

 

Πέρα από τους τίτλους που κερδίζει κάποιος στην καριέρα του, ποιες πιστεύεις ότι είναι οι στιγμές που αξίζει κάποιος να θυμάται; Παίζουν ρόλο στην ψυχολογία ενός αθλητή π.χ. Η σχέση του με την κερκίδα;

Πάντα παίζει ρόλο αυτό. Ειδικά σε εμένα τουλάχιστον έπαιζε μεγάλο ρόλο. Εγώ είτε ξεσήκωνα τους φιλάθλους μας στο γήπεδο, είτε κάποιες φορές προκαλούσα τους αντιπάλους όταν έπαιζα στην έδρα τους. Ήθελα να τους βάλω στο παιχνίδι, όμως είχα και στόχο. Αν κερδίζαμε π.χ. Στα τελευταία λεπτά δεν αντιδρούσα. Αν χάναμε ξεσήκωνα το γήπεδο για να αλλάξει ο αγώνας. Προκαλούσα με στόχο να κερδίσει η ομάδα μου.

 

Σου έχει γίνει ποτέ «επίθεση» στον δρόμο από οπαδούς;

Ναι, αλλά ευτυχώς μόνο στα λόγια. Δεν ξέφευγε ποτέ η κατάσταση. Κι εγώ προσπαθούσα να μην το αφήσω να ξεφύγει, έλεγα πάντα μια ατάκα αστεία να γελάσουμε, να μην γίνει κίνηση να τσακωθούμε κανονικά.

 

Πες μου για τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό συγκεκριμένα. Πως τους βλέπεις φέτος.

Ο Ολυμπιακός τα τελευταία χρόνια που ο Σπανούλης έχει μεγαλώσει, έχει μια άλλη λειτουργία. Για 4-5 μήνες η ομάδα δεν είναι σταθερή. Μόλις μπαίνει για τα καλά ο Σπανούλης, τότε η ομάδα ρολάρει. Όσοι λένε ότι ο Ολυμπιακός παίζει καλύτερα χωρίς τον Σπανούλη, απλά δεν ξέρουν. Με στεναχωρεί που το ακούω και από μπασκετικούς γιατί σημασία έχει ο Μάιος. Είναι ο πιο ωραίος μήνας του χρόνου.  

 

Πιστεύεις ότι αυτό είναι «τρικ» που κάνουν συχνά οι προπονητές; Να φορμάρουν τις ομάδες εκείνη την περίοδο που κρίνονται οι τίτλοι;

Πιστεύω ότι αν δεν το κάνουν είναι άχρηστοι. Απλώς είναι τόσο καλοί οι παίκτες που και να μην φορτσάρουν πάλι κερδίζουν γιατί είναι παικταράδες. Δηλαδή σε ένα κακό βράδυ ή σε κάποιο διάστημα μια – δύο εβδομάδων που οι παίκτες δεν πρέπει να πιέζονται για να είναι έτοιμη στα κρίσιμα παχνίδια των ομάδων τους, ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός που έχουν ποιοτικούς αθλητές, μπορούν να κερδίσουν ματς που φαίνονται χαμένα. Όσο για τον Παναθηναϊκό τώρα είναι πιο στρωμένη ομάδα και πιο δυνατή. Περισσότερο «ομάδα του Πασκουάλ». Αυτό που ήθελε να κάνει ο Βάσκος από πέρυσι, το πετυχαίνει τώρα.

Τον είχαν αμφισβητήσει και τον Πασκουάλ στις αρχές του χρόνου.

Αυτό γίνεται πάντα. Έπειτα από μια – δύο ήττες, τι να κάνουμε; Να τα ρίξουμε στον προπονητή.

Το σχόλιό σου για το αποψινό ντέρμπι;

Ο Παναθηναϊκός έκανε μια δύσκολη αλλά καλή νίκη, έδειξε χαρακτήρα παρά τα στραβώματα, κέρδισε δύσκολο παιχνίδι σε άσχημη μέρα και είναι σε καλύτερη ψυχολογική κατάσταση από τον Ολυμπιακό, που έχασε και στο Βελιγράδι. Στο ΟΑΚΑ έχει ούτως ή άλλως πλεονέκτημα ο Παναθηναϊκός. Το θέμα είναι να δούμε ωραίο μπάσκετ, να παίξουν οι προπονητές σκάκι. Από το πρώτο λεπτό να βλέπουμε εντολές και σκάκι ώστε να βοηθήσουν τους παίκτες να αναδείξουν κι αυτοί το ταλέντο τους και να γίνει καλό παιχνίδι.

 

ΕΙΧΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΝΑ ΑΣΟΛΗΘΩ ΜΕ ΤΑ ΜΜΕ

 

Το νέο σου εγχείρημα είναι ένα site και η εκπομπή που κάνεις στο ραδιόφωνο του Libero με τον Σταύρο Κόλκα. Πως το αποφάσισες να ασχοληθείς με τον χώρο; Ήταν ξαφνικό ή κάτι που σκεφτόσουν;

Το είχα πάντα στο μυαλό μου, είχα διάφορες προτάσεις και στο παρελθόν επειδή ως αθλητής τα… έλεγα καλά στους δημοσιογράφους, απαντούσα μονολεκτικά και όλα αυτά τα χρόνια μου έλεγαν «να κάνουμε εκπομπή, να μπεις στην τηλεόραση, να κάνεις ραδιόφωνο» και εδώ και περίπου δύο χρόνια με πίεσε πολύ ο Κόλκας που κάνουμε μαζί την εκπομπή και είμαστε φίλοι εδώ και περίπου 20 χρόνια. Είμαστε φίλοι επειδή αυτός δεν ήταν ποτέ μπασκετικός δημοσιογράφος, εγώ δεν ήμουν στον χώρο του ποδοσφαίρου, οπότε δεν είχαμε να κερδίσουμε κάτι ο ένας από τον άλλον. Αν ήταν με κάποιον μπασκετικό δημοσιογράφο θα είχα ηθικούς ενδοιασμούς αφού δεν θα ήθελα να κάνω εκπομπή με κάποιον δημοσιογράφο και κάποιος άλλος να «παρεξηγηθεί» που δεν κάναμε μαζί. Μου έχουν κάνει αρκετές προτάσεις αλλά νομίζω ότι με τον Σταύρο έχω πιο καλή χημεία.

Τι μηνύματα παίρνεις από τον κόσμο; Σε διαβάζουν;

Γενικά σε όλη μου τη ζωή πάντα έκανα πρωτοποριακά πράγματα, αν μπορώ να το πω έτσι. Τύχαινε και δεν τρόμαζα σε νέες προκλήσεις και ιδέες. Το καινούριο μου άρεσε πάντα. Και στο εξωτερικό, στην Ουκρανία που δεν είχε πατήσεις ποτέ Έλληνας στο Ανατολικό Μπλοκ  Πάντα μου άρεσε να κάνω πρώτος κάτι διαφορετικό. Ο κόσμος χαίρεται, του αρέσει. Εδώ ξέρεις που ζω, στη Θεσσαλονίκη, ο κόσμος είναι λίγο πιο «ζεστός» και μου λένε ότι διαβάζουν το g-point.gr και με ακούνε στο ραδιόφωνο και ότι τους αρέσει ο τρόπος που λειτουργώ. Θέλουν να διαβάσουν πιο πολλές αληθινές ιστορίες και αυτό σκέφτηκα να τους δώσω ως κύριο πιάτο στο site που έφτιαξα, αλλά και στο ράδιο. Θέλω να μεταδώσω τις εμπειρίες μου που δεν είναι και λίγες, ομάδες, χώρες, πόλεις… Έχω ταξιδέψει πολύ.

 

ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ Ο ΟΜΠΡΑΝΤΟΒΙΤΣ, ΣΤΟΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ ΕΝΙΩΣΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ 100%

 

Ο προπονητής που σου έχει μείνει ως κορυφαίος στην καριέρα σου ποιος είναι;

Είναι πολλοί οι προπονητές που με έχουν κερδίσει, όμως ο κορυφαίος νομίζω είναι ο Ομπράντοβιτς. Στον Παναθηναϊκό ένιωσα 100% επαγγελματίας. Δεν με ένοιαζε τίποτα άλλο πλην του μπάσκετ.

Εκεί δηλαδή θεωρείς ότι «ψήθηκες» απόλυτα;

Όχι. Δεν πήγα στον Παναθηναϊκός ούτε «φτωχός», ούτε «άσχημος». Ήμουν ένας παίκτης με τρόπαια σε ηλικία 26 χρονών, ενώ έπαιζα στην εθνική από τα 18 μου. Στον Παναθηναϊκό πήγα έτοιμος παίκτης, όχι νεαρός. Απλώς ο προπονητής μου έβγαλε την αίσθηση ότι δεν έκανε πουθενά λάθος. Ότι έλεγε ήταν σωστό. Κέρδισε το ενδιαφέρον μου και τον πρόσεχα σε ότι έλεγε.

G Point