Πάντως, από αυτήν τη συνθήκη δεν έδειξε να παρασύρεται η γηπεδούχους, Ουγγαρία, που πάντως υπό άλλες συνθήκες θα έχει και την ώθηση του κόσμου. Μάλιστα, έχτισε και την πρώτη πραγματικά καλή επίθεση, κυκλοφορώντας καλά την μπάλα στο 5’, όταν ο Βάργκα στην κάθετη του Κόβακς βρέθηκε απέναντι από τον Μπάρκα, αλλά ήταν εκτεθειμένος. Μπορεί να μην λογίζεται ως φάση… ωστόσο, φανερώθηκε η κακή αμυντική συμπεριφορά της Ελλάδας και το ότι οι άσημοι σε γενικές γραμμές παίκτες της μεσοεπιθετικής γραμμής Ουγγαρίας, είναι πολύ επικίνδυνοι. Όπως ο Κόβακς, που κυκλοφόρησε πολύ την μπάλα και πέρασε αρκετές κάθετες, αλλά και οι Σάλαι-Ζάλαι.
Η πρώτη καλή φάση της Ελλάδας, ήρθε από την ατομική ενέργεια του Φορτούνη στο 10’, όταν και άδειασε δύο αντιπάλους και έστειλε την μπάλα λίγο δίπλα από το δεξί δοκάρι του Γκουλάσι. Το «ξυπνητήρι» δεν λειτούργησε καλά για την Ελλάδα και ήρθε το «καμπανάκι» στο 15’, έπειτα από την καλά δομημένη επίθεση που πριν το ωραίο σουτ του Σάλαι για το 1-0, έγιναν τρεις πάσες με το κεφάλι από την ομάδα του Ρόσι.
Μετά από εκείνο το σημείο, η Ελλάδα βελτίωσε αισθητά την εικόνα της, έλεγξε τον ρυθμό, έβγαλε περισσότερη ενέργεια και τελικές με μεγαλύτερη συχνότητα, αναγκάζοντας την Ουγγαρία να τηρήσει παθητικό ρόλο, μέχρι το 40’ περίπου. Η αντίδρασή της ήταν καλή και άμεση μετά το τέρμα που δέχθηκε, ισοφαρίζοντας σε ένα τρίλεπτο μέσα, με την κεφαλιά του (εκτεθειμένου) Μανωλά μετά το γέμισμα του Φορτούνη από στημένη φάση.
Παραλίγο να κάνει… ολική επαναφορά μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα η ομάδα του Σκίμπε, αλλά του σουτ (27’) του Χριστοδουλόπουλου (που νωρίτερα κέρδισε κόντρα) μέσα από την περιοχή, μετά την πάσα του Τάσου Δώνη, έστειλε την μπάλα λίγο δίπλα από το δεξί δοκάρι του Γκουλάσι. Στο 35’ ο άσος του Ολυμπιακού σέρβιρε μέσω κόρνερ για τον Μανωλά, που άγγιξε δεύτερο γκολ, όμως αυτήν τη φορά οι αντίπαλοι έδιωξαν την ύστατη στιγμή.
Στο τελευταίο πεντάλεπτο του πρώτου μέρους, οι διακόπτες… έπεσαν για την Ελλάδα και από αυτό το μπλακ άουτ, βρέθηκε να «κυνηγάει» και πάλι. Η… πολιορκία της Ουγγαρίας, που ξεκίνησε από την αέρινη κίνηση του Βάργκα, ο οποίος ταλαιπώρησε την ελληνική οπισθοφυλακή, αναγκάζοντας τον Μπάρκα σε εξαιρετική απόκρουση μετά την προβολή του Παπασταθόπουλου και στη συνέχεια ακολούθησε σερί τελικών προσπαθειών προς την εστία του Μπάρκα, που «έβγαλε» όσα μπορούσε, αλλά όχι και την «ρουκέτα» του Κλάινχαϊσλερ. Σε αυτό το διάστημα φάνηκαν και πάλι τα αρνητικά του σχήματος που επέλεξε ο Γερμανός τεχνικός. Δηλαδή, η μεγάλη δυσκολία να «κόψει» η Ελλάδα όταν δεν έχει την μπάλα στα πόδιά της.
Ο ομοσπονδιακός τεχνικός έκανε δύο διορθωτικές κινήσεις κατευθείαν μετά την ανάπαυλα, αλλάζοντας πρόσωπα (Λυκογιάννης αντί Τζαβέλλα αριστερά και Μήτρογλου αντί Δώνη στην κορυφή). Το πρώτο 15λεπτο κύλησε πολύ… ήρεμα, αν εξαιρέσουμε την κεφαλιά του Τοροσίδη (52’), που έστειλε την μπάλα λίγο πάνω από την αντίπαλη εστία. Το παιχνίδι κινήθηκε σε χαμηλό τέμπο, με τους γηπεδούχους να ρίχνουν πάντως πολύ τρέξιμο (και πολλές κλωτσιές) για να κλείσουν τους χώρους, κρατώντας με νύχια και με δόντια τα προβάδισμα που είχαν. Γενικότερα, το δεύτερο μέρος, είχε λιγότερες σημειώσεις, αρκετά λιγότερες καλές φάσεις αντίστοιχα μέχρι τα μέσα του δεύτερου μέρους, όταν και ανέβηκε ο ρυθμός του παιχνιδιού.
