Ο Κώστας Βασιλειάδης, που αυτή την περίοδο αγωνίζεται με επιτυχία στην ομάδα της Τενερίφης, μοιράζεται με το G-Point.gr, μία ανέκδοτη προσωπική του ιστορία, που αν και έχουν περάσει χρόνια από τότε που συνέβη, τι θυμάται μέχρι και σήμερα. Διαβάστε το κείμενό του και θα καταλάβετε το γιατί.
«Σε μία προπόνηση του ΠΑΟΚ με προπονητή Βαγγέλη Αλεξανδρή, η ομάδα με μεγάλα ονόματα τότε, Παναγιώτη Λιαδέλη, Γιώργο Σιγάλα, Κλαούντιο Κολντεμπέλα και άλλους και μέσα σε αυτούς 5 πιτσιρικάδες, ο coach μας χώρισε να παίξουμε 5χ5, μεγάλοι με μικρούς. Εγώ πάντα έπαιζα άμυνα στον Παναγιώτη Λιαδέλη, ο οποίος ήταν τότε και ο νούμερο 1 παίκτης. Σε όλα αυτά τα παιχνίδια προπόνησης λοιπόν είχαμε κόντρα με τους μεγάλους, πάντα μέσα σε ομαδικά μπασκετικά πλαίσια.
Σε ένα από αυτά λοιπόν τα παιχνίδια προπόνησης ήμασταν ισοπαλία και όποιος έβαζε το τελευταίο καλάθι, κέρδιζε. Τότε θυμάμαι, είχαν οι μεγάλοι την μπάλα και ο play maker είπε ένα σύστημα για τον Λιαδέλη. Τότε εγώ, πάντα δίπλα του, κρατώντας τον από τη φανέλα, σορτσάκι,χέρια, ο Παναγιώτης, βγήκε, πήρε την μπάλα και το έβαλε με χέρια και πόδια επάνω του.
Τότε ο coach μου φώναξε, «Ρε μ@λ@κ@ δεν σου είπα να παίξεις άμυνα… μου έκανες τον Λιαδέλη παίκτη» και τότε μου έδωσε μία μπουνιά στο στήθος και με έπιασαν τα κλάματα.
Φυσικά και ήταν περισσότερο πατρική αυτή η μπουνιά, κάτι που κατάλαβα πολύ αργότερα, αλλά τότε την είχα πάρει πολύ διαφορετικά. Τότε ήταν που με πήρε ο Κλαούντιο μαζί του και μου εξήγησε ακριβώς , τι ήθελε να πει ο coach.
18 χρονών εγώ τότε. Μέσα από όλο αυτό όμως, φοβήθηκα πάρα πολύ, τι και αν έχω την καλύτερη σχέση με τον coach».
