Από τον Νίκο Καλαμπάκα
Όποιος Έλληνας είναι στην ηλικία των 35 ετών και πάνω και αγαπάει το μπάσκετ, δεν μπορεί να μην έχει σε μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά του τον Νίκο Γκάλη. Τον άνθρωπο που πέρασε σε μια άλλη διάσταση το ίδιο το άθλημα, που έκανε όλους τους παικταράδες της εποχής του, Έλληνες και ξένους, να υποκλιθούν στο μεγαλείο του.
Ο Νίκος Γκάλης, ο «γκάνγκστερ» όπως ήταν το ψευδώνυμό του όταν μεγαλουργούσε μέσα στα παρκέ ανήκει στο Hall of Fame του Παγκοσμίου μπάσκετ. Ένα επίτευγμα που λίγοι Έλληνες θα καταφέρουν στην καριέρα τους. Η μικρή γιορτή που στήθηκε την προηγούμενη εβδομάδα στο κλειστό του Αγίου Θωμά αποτυπώνει άριστα το μεγαλείο του συγκεκριμένου αθλητή.
Παίκτες όπως ο Θοδωρής Παπαλουκάς, ο Δημήτρης Διαμαντίδης και ο Βασίλης Σπανούλης, βρέθηκαν εκεί προκειμένου να τιμήσουν τον άνθρωπο που τους έδωσε το έναυσμα να ασχοληθούν με το μπάσκετ. Ήταν λες και ο Θεός Δίας έβγαλε βόλτα τα παιδιά του σε ένα γήπεδο κι εκείνα έδωσαν μια τελευταία, μοναδική παράσταση προς τιμήν του.
Θεωρώ το 1987 κομβική χρονιά για τον ελληνικό αθλητισμό γενικότερα. Ο Ιούνιος εκείνου του έτους χάρισε στην χώρα μας κάτι ανεπανάληπτο: Μετά την κατάκτηση του Eurobasket οι Έλληνες άρχισαν να στρέφονται μαζικά στον αθλητισμό και ιδιαίτερα στο μπάσκετ, «αγκαλιάζοντάς» το και χαρίζοντάς του απλόχερα μια αγάπη μου 30 χρόνια αργότερα έχει εξαργυρωθεί σε εθνικό επίπεδο με ένα ακόμα χρυσό μετάλλιο σε Ευρωμπάσκετ (2005) και πολλές, μα πάρα πολλές σημαντικές νίκες σε Παγκόσμιο επίπεδο, όπως ήταν αυτή στη Σαϊτάμα που οι Έλληνες «Θεοί» απέκλεισαν στον ημιτελικό του Μουντομπάσκετ τις ΗΠΑ των μεγάλων αστέρων. Σε συλλογικό έχουμε βαρεθεί να μετράμε Ευρωπαϊκά, με τον Παναθηναϊκό να έχει κατακτήσει έξι Ευρωλίγκες και τον Ολυμπιακό τρεις.
Εκθειάζοντας τον «πατέρα»
««Αν δεν ήταν ο Νίκος Γκάλης, εμείς δεν θα είχαμε πάει ποτέ για προπόνηση και δεν θα είχαμε παίξει μπάσκετ. Το λιγότερο που μπορούμε να πούμε στον Νίκο Γκάλη είναι ένα μεγάλο ευχαριστώ», ήταν τα λόγια του Παπαλουκά μετά την εκδήλωση που στήθηκε προς τιμήν του Γκάλη. Ποιος μπορεί να ισχυριστεί άραγε ότι ο πρώην διεθνής καλαθοσφαιριστής που έκανε τεράστια καριέρα στα γήπεδα της Ευρωλίγκας έχει άδικο;
Πολλοί από τους παίκτες που μεγαλούργησαν κατά τη διάρκεια της καριέρας τους, οφείλουν το γεγονός ότι άγγιξαν την «πορτοκαλί Θεά» στον «γκάνγκστερ». Αυτόν έβλεπαν όταν ήταν πιτσιρικάδες και αυτόν ήθελαν να μιμηθούν. Η επιρροή του Νικ στον Ελληνικό αθλητισμό είναι τεράστια. Τη δεκαετία του ’90 οι Έλληνες ανεξαρτήτως οπαδικών προτιμήσεων στήνονταν κάθε Πέμπτη μπροστά στις τηλεοράσεις τους για να δουν τον Άρη. Κι ας ήταν Ολυμπιακοί, Παναθηναϊκοί, ΑΕΚ, ακόμα και ΠΑΟΚ. Ο Γκάλης το κατάφερε και αυτό. Γέμισε με τόση αγάπη τον κόσμο για το άθλημα, που οι Αρειανοί έβλεπαν τον Κόρφα και οι ΠΑΟΚτσήδες τον Γκάλη!
Μπορώ να κάθομαι και να γράφω για ώρες ολόκληρες αποθεωτικά σχόλια για την προσφορά του στο Ελληνικό μπάσκετ. Μπορώ να σου θυμίσω ότι μέχρι και ο μεγάλος Ντράζεν Πέτροβιτς υπέβαλε τα σέβη του στον Έλληνα Θεό: «Αν εγώ είμαι ο γιος του διαβόλου, τότε σίγουρα ο Γκάλης είναι ο διάβολος» είχε πει ο Γιουγκοσλάβος παικταράς, ενώ ο αδερφός του, Αλεξάντερ, συμπλήρωσε: «Ο Ντράζεν είναι αδερφός μου, αλλά για καλύτερο παίκτη του 2017 ψήφισα τον Γκάλη».
Αυτό που δεν μπορώ ούτε καν να διανοηθώ, είναι το πως θα ήταν το ελληνικό μπάσκετ σήμερα, αν δεν υπήρχε ο… δημιουργός του. Σίγουρα πολύ πιο «φτωχό». Για αυτό έχω την ανάγκη να σχολιάσω την φωτογραφία που συνοδεύει το κείμενο: Νίκος Γκάλης, Θοδωρής Παπαλουκάς, Δημήτρης Διαμαντίδης, Βασίλης Σπανούλης. Ο μπασκετικός Όλυμπος σε ένα κλικ. Τέτοιες φωτογραφίες το μόνο που θα πρέπει να μας θυμίζουν είναι ότι πρέπει να πάψουμε τις συγκρίσεις και να απολαύσουμε το μεγαλείο που ζούμε. Άλλωστε, όταν στη σύγκριση μπαίνει και το όνομα του Νικ, όλοι οι άλλοι απλά υποβάλλουν τα σέβη τους και κάνουν λίγο παραπέρα. Ο Όλυμπος είχε πάντα αρχηγό…
Για επίλογο, πρέπει να πούμε ένα τεράστιο ΜΠΡΑΒΟ στον Δημήτρη Παπανικολάου που διοργάνωσε αυτή την τρομερή βραδιά στο κλειστό γήπεδο του Αγίου Θωμά, αλλά να αναφέρουμε και όλους τους ανθρώπους που βρέθηκαν εκεί για να τιμήσουν τον Νίκο Γκάλη: Παναγιώτης Γιαννάκης, Γιάννης Σφαιρόπουλος, Δημήτρης Διαμαντίδης, Θοδωρής Παπαλουκάς, Βασίλης Σπανούλης, Κώστας Τσαρτσαρής, Ευθύμης Ρεντζιάς, Νίκος Χατζής, Νίκος Μπουντούρης, Γιάννης Ιωαννίδης, Περικλής Ιακωβάκης, Άννυ Κωνσταντινίδου, Χρήστος Αφρουδάκης, Γιώργος Καραγκούνης (το έκανε κι αυτό ο τυπάρας).
Επίσης, θα πρέπει να αναφέρουμε ότι στον άθλο του 1987, ο Νίκος Γκάλης συνοδευόταν από τους Νίκο Σταυρόπουλο, Παναγιώτη Γιαννάκη, Αργύρη Καμπούρη, Νίκο Λινάρδο, Παναγιώτη Καρατζά, Μιχάλη Ρωμανίδη, Νίκο Φιλίππου, Λιβέρη Ανδρίτσο, Παναγιώτη Φασούλα, Μέμο Ιωάννου, Φάνη Χριστοδούλου,Γιωργο Δημακόπουλο και τον προπονητή, Κώστα Πολίτη. Όλοι μαζί, βοήθησαν στο να δημιουργηθεί και να γιγαντωθεί η «Μεγάλη της Ελλάδας Σχολή» στο Παγκόσμιο μπάσκετ.
