Γράφει ο Αντώνης Καλκαβούρας
Ήταν ένα «θερμό», απ’ όλες τις απόψεις, απόγευμα! Το ημερολόγιο έγραφε 7 Ιουνίου του 1997 και λίγες μέρες μετά από το πρώτο triple-crown που κατέκτησε ποτέ ελληνική ομάδα (Ολυμπιακός), ο – από παιδιόθεν – Παναθηναϊκών συναισθημάτων, Φάνης Χριστοδούλου, είχε πλέον αποφασίσει ότι θα πάρει μετεγγραφή.
Μετά από 14 χρόνια στον Πανιώνιο, με μόλις ένα Κύπελλο (1991) και μόνιμα από 2ος έως και 4ος, ο πληρέστερος μπασκετμπολίστας που ανέδειξε ποτέ το ελληνικό μπάσκετ, έθεσε εαυτόν διαθέσιμο στην μετεγγραφική αγορά.
Ο «Μπέμπης», βλέπετε, ήταν ίσως ο πιο αδικημένος “star” της σειράς του ’87, υπό την έννοια ότι πέραν της Εθνικής ομάδας, δεν μπόρεσε να ξεδιπλώσει τις ικανότητές του στα μεγάλα «σαλόνια» της Ευρώπης (είχε συμμετοχή μόνο στο Κύπελλο Κόρατς και το Κυπελλούχων), παρά μόνο την τελευταία χρονιά του στον Πανιώνιο (1996-97), που η ομάδα της Νέας Σμύρνης αγωνίστηκε στην τότε Ευρωλίγκα. Ούτε έκανε μετεγγραφές, ούτε αμείφθηκε με τεράστια συμβόλαια, ούτε «μέθυσε» από το «νέκταρ» των τίτλων.
Γι’ αυτό ακριβώς το λόγο, λοιπόν, ο Φάνης των λιγοστών καρδιακών φίλων, μεταξύ των οποίων και ο επί σειρά ετών εκπρόσωπός του, Γκας Σαρηγιαννίδης, μπήκε στην διαδικασία να αλλάξει μάνατζερ!
Είχε φτάσει βλέπετε στα 32 του και ήθελε τόσο πολύ να ανοίξει τα φτερά του για έναν μπασκετικό κόσμο μεγαλύτερο, λες και κάτι μέσα του, του έλεγε ότι «όπου να ‘ναι τελειώνει ο… σινεμάς»!
Το νέο μαθεύτηκε γρήγορα στην πιάτσα και η συμφωνία του με τον πιο πετυχημένο ατζέντη της εποχής, τον Τάσο Δελημπαλταδάκη, καθιστούσε σχεδόν δεδομένη την μεταπήδησή του στον Παναθηναϊκό του Λευτέρη Σούμποτιτς, του Ντίνο Ράτζα, του Μπάϊρον Σκοτ και των συμπαικτών του στην Εθνική ομάδα, Φραγκίσκου Αλβέρτη και Νίκου Οικονόμου.
Περίπτωση διεκδίκησής του από τον Ολυμπιακό, ελέω Ίβκοβιτς (ποτέ δεν είχαν καλές σχέσεις), δεν υπήρχε, οπότε όλα έδειχναν ότι το «τριφύλλι» έπαιζε χωρίς αντίπαλο. Έλα μου, όμως, που τότε, είχε σιγά-σιγά αρχίσει η αναγέννηση της ΑΕΚ και η παρουσία του Γιάννη Ιωαννίδη στον πάγκο της, την είχε φτάσει μέχρι τους τελικούς των playoffs και την 2η θέση του πρωταθλήματος, γεγονός που της είχε δώσει το δεύτερο εισιτήριο για την Euroleague και είχε «εξοστρακίσει» τους «πράσινους» στο Κύπελλο Saporta!
H «Ένωση» λοιπόν, δεν έκρυψε ποτέ την επιθυμία της απόκτησης του Χριστοδούλου, ο οποίος αποτελούσε για πολλά χρόνια τον μεγάλο «μπάσκετικό έρωτα» του «Ξανθού» και από την πρώτη στιγμή ενημέρωσε τον μάνατζερ του Φάνη, ότι ήταν έτοιμη να στρώσει ποσό… μαμούθ στα πόδια του για να τον «ντύσει» στα κιτρινόμαυρα!
Το pressing της «βασίλισσας», μάλιστα ήταν τόσο έντονο, που μπροστά στην αρχική κωλυσιεργία του Παναθηναϊκού, ο πανέξυπνος και μεγαλοατζέντης της εποχής, φρόντισε να ενημερωθούν οι αδελφοί Γιαννακόπουλοι για την «επικίνδυνα» δελεαστική πρόταση της ΑΕΚ στον πελάτη του.
Ήμουν τότε μόλις 22 χρονών και χωρίς καλά-καλά να έχω κλείσει δύο χρόνια θητείας στο MEGA, ο δημοσιογραφικός μου «πατέρας» και αρχισυντάκτης των αθλητικών ειδήσεων, Στέλιος Μαρκάκης, μου είχε αναθέσει εν λευκώ το ρεπορτάζ μπάσκετ. Για καλή μου τύχη, ο Τάσος Δελημπαλταδάκης ήταν πρώην προπονητής μου στους παμπαίδες του Παλαιού Φαλήρου και μετέπειτα συμπαίκτης μου στο ανδρικό της ομάδας στην Α’ ΕΣΚΑ, οπότε όπως καταλαβαίνετε, είχα άμεση πρόσβαση…
Θυμάμαι σαν τώρα, να τον παίρνω τηλέφωνο για να αλιεύσω μία πληροφορία και όπως ήμουν ξαπλωμένος στο κρεβάτι στο πατρικό μου, να πετιέμαι σαν ελατήριο, στο άκουσμα της λακωνικής απάντησής του, ότι «η μετεγγραφή θα κλείσει την Παρασκευή το βράδυ στο ΟΑΚΑ!» Στο σημερινό «Νίκος Γκάλης» προπονούνταν τότε η Εθνική ομάδα, στο πλαίσιο της προετοιμασίας της για το Ευρωμπάσκετ που θα άρχιζε στις 25 του μήνα στην Ισπανία.
Ψαρωμένος γαρ, ήμουν από πολύ νωρίς με συνεργείο του Μεγάλου Καναλιού στις ολυμπιακές εγκαταστάσεις για να μην χάσω ούτε… οξεία από το ρεπορτάζ. Και πραγματικά ήμουν ο μοναδικός δημοσιογράφος που ήταν «μάρτυρας» αυτών που θα σας εξιστορήσω και τα οποία, να ‘στε σίγουροι ότι δεν έχουν ξαναγραφτεί! Κατ’ αρχήν, εκείνο το βράδυ, ο Παναθηναϊκός απέκτησε τρεις παίκτες: τον Γιώργο Καλαϊτζή, που κάνοντας χρήση του νεοσύστατου νόμου Μποσμάν, είχε παίξει για λίγους μήνες στην Στεφανέλ Μιλάνου και είχε επιστρέψει στην Ελλάδα ως ελεύθερος. Τον 16χρονο και αμούστακο τότε, Αντώνη Φώτση, που αποκτήθηκε από τον Ηλυσιακό ως το μεγαλύτερο ταλέντο της ηλικίας του και τον μεγάλο πρωταγωνιστή της ιστορίας μας.
Το… καραούλι είχε στηθεί στην είσοδο της πλευράς των αποδυτηρίων του Παναθηναϊκού, με θέα στον μακρύ διάδρομο των αποδυτηρίων του γηπέδου. Όταν λοιπόν τελείωσε η προπόνηση της Εθνικής ομάδας, κάποια στιγμή εμφανίζεται «λούτσα στον ιδρώτα» ο Φάνης. Στον χώρο μπορεί να βρισκόταν ο σημερινός πρόεδρος της ΚΑΕ Παναθηναϊκός, Μάνος Παπαδόπουλος, που τότε ήταν manager της ομάδας, ωστόσο ο ομόλογός του στην ΑΕΚ, Σπύρος Αναλυτής μαζί με τον Γιάννη Ιωαννίδη τον «Ολλανδό», ήταν αυτοί που εμφανίστηκαν ξαφνικά, άρπαξαν τον Χριστοδούλου και κατευθύνθηκαν προς την πλευρά των αποδυτηρίων της «Ένωσης».
Εκείνη ακριβώς την στιγμή, όμως, σαν σε ταινία, εισέβαλαν σχεδόν τρέχοντας, ο Παύλος και ο Θανάσης Γιαννακόπουλος! Οι στιγμές που εκτυλίχθηκαν και οι ατάκες που ακούστηκαν δεν μπορούν να περιγραφούν. Βασικά κι εγώ ο ίδιος, ακουμπισμένος σε έναν τοίχο, παρακολουθούσα εμβρόντητος και πραγματικά ήθελα να ανοίξει η γη και να με καταπιεί. Το “σπριντ” των κουστουμαρισμένων αδελφών Γιαννακόπουλων στον μακρύ διάδρομο, για να προλάβουν τον Φάνη που κατευθυνόταν προς την άλλη πλευρά, συνοδεία των ανθρώπων της ΑΕΚ, είναι μία σκηνή που δεν ξεχάσω ποτέ.
Με άναρθρες κραυγές τύπου «που τον πάτε, φέρτε τον πίσω, ο Φάνης θα παίξει μόνο στον Παναθηναϊκό», οι επί σχεδόν τρεις δεκαετίες διοικητικοί ηγέτες του «τριφυλλιού» καθυστέρησαν τους έκπληκτους παράγοντες της «Ένωσης» – σ’ αυτό έπαιξε ρόλο και η θέληση του ίδιου του παίκτη που μόλις τους είδε, χαμογέλασε και κοντοστάθηκε – και μόλις τους έφτασαν, άρπαξαν κυριολεκτικά τον Χριστοδούλου από τα χέρια κι αλαφιασμένοι, άρχισαν να τον σπρώχνουν προς την αντίθετη κατεύθυνση! Νόμιζα ότι αυτό που διαδραματιζόταν μπροστά στα μάτια μου, δεν συνέβαινε στ’ αλήθεια. Το συνειδητοποίησα πλήρως, όταν γύρισα δίπλα μου και είδα τον cameraman να καταγράφει «φόρα παρτίδα» το περιστατικό και δευτερόλεπτα αργότερα, την κασέτα με το συγκλονιστικό αυτό «υλικό» να κατάσχεται με συνοπτικές διαδικασίες!
Η συνέχεια είναι λίγο πολύ-γνωστή καθώς στον τόπο του… εγκλήματος είχαν αρχίσει να καταφτάνουν μερικοί ακόμη συνάδελφοι , που εν τω μεταξύ, είχαν ενημερωθεί για την επικείμενη μετεγγραφική βόμβα: Ο Φάνης μπήκε για ντους και μόλις βγήκε, επιβιβάστηκε στο αυτοκίνητο του ατζέντη του κι από ‘κει μαζί για τα γραφεία της ΒΙΑΝΕΞ στον πύργο της Λεωφόρου Κηφισίας, “ATRINA”, για τις υπογραφές. Δυστυχώς για όλους μας, η «πράσινη» καριέρα του θρυλικού «Μπέμπη» διήρκεσε μόλις έναν χρόνο και του απέφερε το μοναδικό του πρωτάθλημα!
