Το ημερολόγιο έγραφε 19 Οκτωβρίου 1983, η Τούμπα έχει φορέσει τα καλά της, χιλιάδες κόσμου κατέκλυσαν τις εξέδρες της από νωρίς. Το πάθος και η δίψα για ένα καλό αποτέλεσμα ήταν μεγάλο και να σημειώσουμε πως ήταν η πρώτη φορά που εμφανίστηκαν δύο δυνατοί ασπρόμαυροι πυρήνες, ο ένας στη θύρα 4 και ο άλλος στη θύρα 8!
Μάλιστα το σύνθημα από κερκίδα σε κερκίδα “ΠΑΟΚάρα – ομαδάρα” έβγαινε πολύ “δυνατά” και σύντομα τα δύο πέταλα τα ακολούθησε όλο το γήπεδο. Δεν ήταν κάτι συνηθισμένο στα ελληνικά γήπεδα εκείνης της εποχής να εμφανίζονται δύο μεγάλοι πυρήνες οπαδών σε αντικριστά σημεία του σταδίου…
Ο Δικέφαλος με τον Παλ Τσερνάι στον πάγκο του και έχοντας στην αρχική 11άδα τους: Φούρτουλα, Αλαβάντα, Δαμανάκη, Ψαρά, Μπανιώτη, Σκαρτάδο, Αλεξανδρίδη, Γεωργόπουλο, Δημόπουλο, Κούδα και Κωστίκο κοίταξε στα ίσα το μεγάλο αντίπαλο αλλά το τελικό σφύριγμα του Ιταλού Τζίνο Μενικούτσι έφερε τις δύο ομάδες ισόπαλες 0-0, σε παιχνίδι από το οποίο έλειπαν οι ευκαιρίες για γκολ. Έτσι το προβάδισμα στην υπόθεση πρόκριση πήγε στην πλευρά της βαυαρικής ομάδας, η οποία ασφαλώς ήταν το φαβορί από την ημέρα της κλήρωσης.
Η διπλή ζώνη άμυνας της Μπάγερν εκείνο το βράδυ στην καυτή Τούμπα, έμοιαζε απροσπέλαστη για τους παίκτες μας, που όμως έδωσαν ότι είχαν και δεν είχαν προσπαθώντας να πετύχουν το καλύτερο δυνατόν. Ιδιαίτερα στην επανάληψη βγήκαν 1-2 καλές φάσεις που όμως δεν μετουσιώθηκαν σε γκολ.
