ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΜΕ… ΦΟΥΝΤΕΣ
Γράφει ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΦΟΥΝΤΗΣ
Καλή χρονιά σε όλους λοιπόν! Με υγεία πάνω από όλα! Γιατί όταν υπάρχει αυτή, τα υπόλοιπα δύσκολα ή εύκολα λύνονται ή μπορούν αργά ή γρήγορα να τα φέρουμε στα μτρα μας. Χωρίς την υγεία μας, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι και κυρίως δεν μπορούμε να διορθώσουμε τίποτα…
Πάμε να εγκαινιάσουμε το 2018 με τι άλλο; Κριτικάροντας τα κακώς κείμενα του τόπου. Όλα εκείνα που μας εξοργίζουν και χαλάνε κέφι, νεύρα, ψυχολογία, τα πάντα! Επειδή λοιπόν, έχουμε λύσει τα πάντα σε τούτο τον τόπο, επειδή έχουμε γίνει όλοι ειδικοί σε όλα, επειδή όλοι τα ξέρουμε όλα κι επειδή δεν έχουμε κάτι άλλο πιο σοβαρό να ασχοληθούμε, είπαμε να κάνουμε ως γνήσιοι Ελληνάρες μείζον θέμα την κατάργηση της… πλαστικής σακούλας!
Ναι, είμαι υπέρ της κατάργησης του πλαστικού, ναι είμαι αναφανδόν υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος, όμως δεν είμαι φαν (ποτέ δεν υπήρξα) της εκάστοτε γραφικότητας που γίνεται ή τείνει να γίνει κίνημα! Θα πληρώνουμε λένε τα σχετικά ρεπορτάζ τις πλαστικές σακούλες. Μάλιστα. Και θα το κάνουμε αυτό επειδή λέει, αν πληρώνουμε θα μας κοστίζει σε ευρώ τουλάχιστον 30-40 ευρώ (για κάθε οικογένεια τον χρόνο), οπότε θα κάνουμε και οικονομία και θα προστατεύουμε το περιβάλλον! Τι ωραία που το αποφάσισαν εκείνοι που το αποφάσισαν. Θα κλάψω από συγκίνηση με τέτοιο ελεεινό φαρισαϊσμό, με τόση υποκρισία που ξεχειλίζει από μπατζάκια και φούστες!
Δεν ξέρω και δεν με ενδιαφέρει αν πρόκειται για οδηγία της πολυσχιδούς Ευρωπαϊκής Ενωσης που δήθεν κόπτεται για το καλό μας. Και βάζουν χέρι στα σπίτια μας, τις δουλειές μας, τις τσέπες μας και στα γούστα ή τις ορέξεις μας. Με λίγα λόγια ό,τι βολεύει τις πολυεθνικές είναι το καλό μας και ό,τι αρέσει σε εμάς είναι το κακό μας! Όπως για παράδειγμα η (πιθανή) κατάργηση του γύρου στο σουβλάκι! Λες και ξέρει ο κάθε… άμπαλος Γάλλος, Αυστριακός, Σουηδός ή Γερμανός, τι θα πει gyros souvlaki και πόση ηδονή γεύσης προσφέρει. Μόνο όταν έρθουν στην Ελλάδα καταλαβαίνουν τη διαφορά, εκείνοι που τρώνε παστή σαρδέλα με κέτσαπ! Τέλος πάντων ξεφύγαμε…
Επιστρέφω στο περιβάλλον που τόσο συγκινεί τους G7 ή τους G14 ή οποιαδήποτε χώρα-νταβατζή της οικουμένης που θέλει το… καλό μας. Εδώ οι ισχυροί οικονομικά του πλανήτη κάνουν κάθε χρόνο συμπόσια, συνεδριάσεις και άλλες φανφαροειδείς εκδηλώσεις δήθεν για τις κλιματικές αλλαγές και την προστασία του περιβάλλοντος, αλλά μόνο στα λόγια. Γιατί από έργα, δεν αλλάζει τίποτα! Και δεν αλλάζει γιατί κοστίζει στην τσέπη τους και τα συμφέροντα τους
Ναι, έχουν τα αμερικανάκια (και πολλοι λαοί της Ευρώπης) τις χάρτινες σακούλες. Εχουν καταργήσει κάθε τι πλαστικό, εκτός από το χρήμα βέβαια, και νομίζουν ότι κοροϊδεύουν τον κοσμάκη λέγοντας του διάφορα ρομαντικά και γραφικά περί προστασίας του περιβάλλοντος. Και την ίδια στιγμή, ουρλιάζουν και προειδοποιούν οι επιστήμονες αλλά κανείς δεν ακούει. Δώστου μόλυνση μέχρι Δευτέρας Παρουσίας!
Οι Αμερικάνοι χρησιμοποιούν μόνο πλαστικές σακούλες στα σούπερ μάρκετ, τα μίνι μάρκετ, τα μαγαζιά τροφίμων και αλλού. Και την ίδια ώρα τα εργοστάσια τους, οι βομβαρδισμοί τους, οι πολυεθνικές εταιρείες όπλων, πετρελαίου, κατασκευών και άλλες κάνουν χρυσές μπίζνες. Τα πυρηνικά εργοστάσια το ίδιο. Αλλά όλα κι όλα: Η πλαστική σακούλα αποτελεί τεράστιο κίνδυνο για την ανθρωπότητα και για αυτό θα καταγηθεί παντού. Αν αυτό δεν είναι «προστασία» νταβατζή και όχι προστασία περιβάλλοντος, τότε τι είναι; Και το χειρότερο ξέρετε ποιο είναι; Ότι κάθε αμερικανιά στην Ελλάδα γίνεται κίνημα! Μέχρι υστερίας. Κι ας μη γνωρίζουν οι περισσότεροι περί τίνος πρόκειται. Αρκεί που (νομίζουν) ότι μετέχουν σε κάτι μοδάτο. Οι αφελείς…
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Δραπετσώνα του Πειραιά. Μια από τις μεγαλύτερες εργατουπόλεις της χώρας και από τις πλέον μολυσμένες δεκαετίες ολόκληρες. Φτωχός δήμος, φτωχιές γειτονιές, μια προσφυγούπολη γεμάτη μεροκαματιάρηδες. Ολοι τους γεννήθηκαν, έζησαν κι επέζησαν ανάμεσα σε ένα απίστευτο… βουκολικό τοπίο: το εργοστάσιο Λιπασμάτων (με το γυαλάδικο, τα φυτοφάρμακα, τα οξέα, το Χημείο…), το τσιμενταδικο της ΑΓΕΤ Ηρακλής, το βυρσοδεψείο, το γυψάδικο, τα μικρά ναυπηγεία, το λιμάνι, την Ιχθυόσκαλα, το εργοστάσιο της ΔΕΗ, τους Μύλους Αγίου Γεωργίου, το νεκροταφείο και πόσα ακόμα… Πόση μπόχα, πόση βρωμιά, πόση μόλυνση! Ακόμη και σήμερα που έχουν κλείσει εδώ και μια 15ετία τα πιο πολλά από αυτά, η μπόχα των οξέων κυριαρχεί στην ατμόσφαιρα, ενώ το γκρι-καφέ χρώμα που άφηνε παντού το τσιμέντο, εξακολουθεί να πλανάται στον αέρα, βρωμίζοντας μπαλκόνια, βεράντες, δρόμους, παδικές χαρές και πλατείες. Αλλά όλα κι όλα! Καταργούμε την πλαστική σακούλα και γινόμαστε παράδεισος.
Μπορεί να μη ξέρει ακόμα ο Ελληνας τι θα πει ανακύκλωση και πόσο ωφελεί το περιβάλλον. Μπορει να πτάει από το παράθυρο του αυτοκινήτου του, σακούλες, σακουλάκια από πατατάτακια και πακέτα τσιγάρων, αλλά όλα κι όλα: Ερχεται η χάρτινη σακούλα! Μπορει ο Ελληναράς να πτάει στον δρόμο ή όπου βρει σακούλες σκουπιδιών είτε χάτινες, είτε πλαστικές, είτε τσιγκινές είτε πουπουλένιες αλλά τώρα που θα είναι ανγκασμένος να πληρώνει την πλαστική σακούλα θα το σκέφτεται. Μάλλον θα… την τρώει! Ρε ουστ από εδώ…
