Ο «δικέφαλος του Βορρά» πήρε τρίτο συνεχόμενο τελικό απέναντι στην ΑΕΚ, με 1-0 και πανηγύρισε με το σπαθί του την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας.
Το πανέμορφο γκολ του Άκπομ στις καθυστερήσεις του πρώτου ημιχρόνου αποδείχθηκε αρκετό για τους Θεσσαλονικείς, ώστε να καθαρίσουν την απογοητευτική «Ένωση» και να στεφθούν για πρώτη φορά στην ιστορία τους νταμπλούχοι.
Πέναλτι σε χέρι του Κάνιας ζήτησαν οι «κιτρινόμαυροι», ωστόσο (έπειτα από την πρώτη χρήση του VAR στην Ελλάδα) ο Γερμανός διαιτητής Τσβάιερ το έκρινε ακούσιο.
Πώς έπαιξαν
Εκπλήξεις μονάχα από την πλευρά του ΠΑΟΚ υπήρξαν στις ενδεκάδες των δυο ομάδων. Αντίθετα με ό,τι αναμενόταν, ο Ραζβάν Λουτσέσκου άφησε στον πάγκο τους Ολιβέιρα και Λημνιό (χρησιμοποιώντας αντ’ αυτών τους Κάνιας και Ζαμπά). Αντιθέτως, ο Μανόλο Χιμένεθ παρέταξε το σχήμα που είχε διαφανεί από τις τελευταίες προπονήσεις (προτιμώντας τον Κρίστισιτς αντί του Γαλανόπουλου στα χαφ και τον Μπακασέτα αντί του Μπογέ στο δεξί άκρο). Με αυτά τα δεδομένα, οι «δικέφαλοι» παρατάχθηκαν ως εξής στον αγωνιστικό χώρο:
Αρκετά καλά (αν σκεφτεί κανείς τις συνθήκες που διεξαγόταν) ξεκίνησε ο τελικός στο ΟΑΚΑ. Παρά την εμφανή νευρικότητά τους, οι δυο ομάδες προσπάθησαν να επιτεθούν -φτιάχνοντας η καθεμία το δικό της διάστημα ανωτερότητας. Αφού λοιπόν η ΑΕΚ απείλησε πρώτη (με τεράστια ευκαιρία που σπατάλησε ο Πόνσε από γύρισμα του Λιβάγια), ο ΠΑΟΚ άρχισε να προβληματίζεται από την πίεση που ασκούσαν ψηλά οι «κιτρινόμαυροι». Για κακή τους τύχη όμως, ο Πόνσε ενέργησε και πάλι λάθος σε καλή ευκαιρία (όταν κοντρόλαρε στη μικρή περιοχή, αντί να εκτελέσει από άψογη σέντρα του Μπακασέτα).
Σταδιακά ωστόσο οι Θεσσαλονικείς άρχισαν να ισορροπούν. Να κυκλοφορούν περισσότερο (και καλύτερα) την μπάλα. Και να φτιάχνουν τη μεγαλύτερη φάση το αγώνα (όταν η φοβερή ενέργεια του Ζαμπά απέφερε κοντινό σουτ του Άκπομ που έβγαλε ενστικτωδώς ο Μπάρκας). Με μόνη παρένθεση λοιπόν μια κεφαλιά του Τσιγκρίνσκι από κόρνερ κι ένα μακρινό σουτ του Κρίστισιτς (στα οποία ο Πασχαλάκης δήλωσε παρών), οι παίκτες του ΠΑΟΚ πατούσαν καλύτερα στο γήπεδο. Και εντέλει… απογειώθηκαν απ’ αυτό, όταν ο Πέλκας έκανε απίστευτο σόλο στις καθυστερήσεις και το ανάποδο σουτ του Άκπομ τους έκανε αφεντικά.
Όπως αναμενόταν, το γκολ ανάγκασε την ΑΕΚ να βγει άμεσα μπροστά. Με την έναρξη κιόλας του β’ μέρους να πιέσει. Αφού απείλησε λοιπόν με δύσκολη κεφαλιά του Λιβάγια, ο Πόνσε σπατάλησε κι άλλη ευκαιρία (σε τετ-α-τετ που του έφτιαξε ο Μάνταλος, αλλά απέκρουσε ο Πασχαλάκης). Όχι βέβαια ότι στο ίδιο διάστημα ο ΠΑΟΚ έμενε αμέτοχος. Ίσα-ίσα που είχε κι εκείνος την ευκαιρία να τελειώσει πρόωρα το ματς (με πλασέ του Ζαμπά που σταμάτησε στον Μπάρκα). Μέχρι που το VAR χρειάστηκε να εγκαινιαστεί κι επίσημα στην Ελλάδα: Σε χέρι του Κάνιας στην περιοχή, το οποίο (αφού συμβουλεύτηκε το ριπλέι) ο Τσβάιερ θεώρησε ακούσιο.
Κάπως έτσι, φάνηκε από νωρίς το μοτίβο στο οποίο θα εξελιχθεί μέχρι το τέλος το ματς: Με τον ΠΑΟΚ να προστατεύει το υπέρ του σκορ, την ΑΕΚ να έχει την κατοχή της μπάλας -χωρίς να ξέρει πώς θα την εκμεταλλευτεί- και το άγχος να βαραίνει όλο και περισσότερο τα πόδια των «κιτρινόμαυρων». Ενώ λοιπόν ο Λουτσέσκου φρέσκαρε την ομάδα του (ρίχνοντας Λημνιό αντί Ζαμπά), ο Χιμένεθ ψαχνόταν να συνεφέρει τη δική του: Βάζοντας Γκάλο και Μπογέ και γυρίζοντας το σύστημα σε 3-5-2. Μάταια όμως… Γιατί ο ΠΑΟΚ παραήταν κοντά στο πρώτο νταμπλ της ιστορίας του για να το αφήσει να του ξεφύγει μέσα από τα χέρια.
Το μόνο που χρειάστηκε λοιπόν ως το τέλος ήταν να αμυνθούν οι Θεσσαλονικείς αποτελεσματικά. Να αξιοποιήσουν το τεράστιο άγχος των αντιπάλων τους. Να κερδίσουν όλες τις μονομαχίες στις (αρκετές) «γιόμες» που έγιναν στην περιοχή τους από την «Ένωση». Και εντέλει να πανηγυρίσουν με την ψυχή τους το γεγονός ότι αποτέλεσαν τους απόλυτους κυρίαρχους του ελληνικού ποδοσφαίρου για φέτος.