Τελειώνοντας την πρώτη μου χρονιά στον ΠΑΟΚ με τον χειρότερο τρόπο, χάνοντας από τον ΗΡΑΚΛΗ, με 2 τρίποντα στο τέλος ένα του Θόδωρου Αστεριάδη και ένα του Άρη Χολόπουλο, χάνουμε και την συμμετοχή μας στην Ευρωλίγκα, οπότε πάμε στην Ευρώπη για το Κύπελλο κυπελλούχων
Ξεκινήσαμε την χρονιά με τον Βαγγέλη Αλεξανδρή. Από την προηγούμενη ομάδα, φύγανε 4 βασικοί μας παίχτες, οι Κόρφας, Γαλακτερός, Σάβιτς και Μπούλαρντ!
Ο Αλεξανδρής πήρε για ξένους, έναν ψηλό τον Ντιν Γκάρετ και έναν κοντό τον Τρέβορ Ράφιν, σκόρερ (!!!) και πολύ καλός παίχτης αλλά δεν είχε καταλάβει ότι είχαμε τον Μπάνε, οπότε σιγά-σιγά, ή θα άλλαζε νοοτροπία ή θα έφευγε, γιατί έπαιρνε πιο πολλές προσπάθειες από όσο έπρεπε! (χαχαχαχχαχα !!!!!!!!)
Μετά από λίγο καιρό, δεν πολύ κατάλαβα και εγώ τι είχε γίνει, αλλάξαμε τον προπονητή και ήρθε στην ομάδα ο Κιουμορτζόγλου . Κάνει αυτός τα δικά του ,αλλάζει ξένο, φέρνει τον Φάντερμπεργκ, μια παιχτάρα που είχε παίξει στους Αμπελόκηπους, και το μόνο που θυμάμαι από τον coach K, ήταν ότι κερδίσαμε μέσα στο ΣΕΦ τον Ολυμπιακό με 34 πόντους του Πρέλεβιτς και κάτι τσαμπουκάδες, γιατί δεν πληρώθηκε πρώτη του μήνα !!!
Μετά φέρανε άλλον προπονητή τον Λούκαϊτς, με βοηθό του τον Δημήτρη Ιτούδη .
Κατά έναν περίεργο τρόπο, η ομάδα έπαιζε καταπληκτικό μπάσκετ όλη την χρονιά , οι προπονητές γιατί αλλάζανε, δεν ξέρω!!!
Κάπου στην μέση της χρονιάς, αρχίσανε να μιλάνε όλο και πιο πολύ για τους τρεις πιτσιρικάδες του ΠΑΟΚ (Ρετζιάς, Στογιάκοβιτς, Γιαννούλης). Κάναμε φωτογραφίσεις μαζί, συνεντεύξεις μαζί, μέχρι και διαφημίσεις. Μέχρι και τα μοντέλα κάναμε για γνωστό οίκο μόδας και μεγάλο ΠΑΟΚΤΣΗ, τον Τέλη Μπιτσιάνη, με αφίσες μεγάλες στο δρόμο και στα περιοδικά. Όλα τα κάναμε μαζί τότε και ήτανε σούπερ. Παίζαμε και ήμασταν βασικοί, μέχρι που παίξαμε τελικό Κύπελλο κυπελλούχων στην Βιτόρια, με την Ταουγκρες στο γήπεδο τους.
Αυτή πρέπει να ήταν, από τις πιο μεγάλες εκδρομές που έχει γίνει ποτέ από Ελληνική Ομάδα στο εξωτερικό. Πάνω από 2000 ΠΑΟΚΤΣΗΔΕΣ να είναι γυμνοί και να τραγουδάνε ασταμάτητα όλη την ώρα (4 ώρες), που ήτανε μέσα στο γήπεδο και οι αστυνομικοί των Βάσκων να τους χτυπάνε με τα ρόπαλα επειδή βγάζανε τις μπλούζες τους, αλλά οι δικοί μας να μην σταματάνε. Οι ΠΑΟΚΤΣΗΔΕΣ δεν μασάνε πουθενά.
Φτάνοντας στην Βιτόρια για τον τελικό, όλοι ήμασταν αγχωμένοι εκτός από τον αρχηγό μας, τον ηγέτη μας, τον Πρέλεβιτς!
Ο Μπάνε ήταν όπως πάντα COOL, ΧΑΛΛΛΛΑΡΟΣ και έτσι μας έλεγε κιόλας ,ένα παιχνίδι είναι η θα κερδίσουμε ή θα χάσουμε !!!
Στο πρώτο ημίχρονο παίζουμε σούπερ! Μπάνε και Στογιάκοβιτς τα βάζουν όλα από παντού και ήμαστε μπροστά 8-9 πόντους [πάνε και 20 χρόνια τώρα χαχαχ αν θυμάμαι καλά ] και στα τελευταία δευτερόλεπτα, βάζει ένας κοντός από το κέντρο τρίποντο και μειώνει τη διαφορά στους 6 πόντους.
Στα αποδυτήρια, ο Μπάνε φώναζε στους διαιτητές ότι μας σφυρίζουν όλα τα φάουλ πάνω στον ψηλό τον Ραμόν Ριβάς, ο οποίος ήταν ένας μέτριος παίχτη,ς χοντρός, ψηλός, τίποτα σπουδαίο, αλλά στο δεύτερο ημίχρονο με το που έπιανε την μπάλα, οι διαιτητές σφύριζαν φάουλ… Πέντε φάουλ ο Τσέκος 5 εγώ, 4 ο Γκάρετ, 4 ο Ρεντζιάς, ενώ βαράγανε τους Πρέλεβιτς και Στογιάκοβιτς αλύπητα και δεν σφύριζαν τίποτα. Ο Ριβάς έβαλε καμία 30 πόντους με 20 βολές, 90%-10%, μας πήγανε καρότσι στο δεύτερο ημίχρονο, ΤΑ ΚΟΡΑΚΙΑ !!!
Διαιτητές: Αλαν Ρίτσαρσον (Αγγλία) – Αλεσάντρο Τεοφίλι (Ιταλία)
ΤΑΟΥΓΚΡΕΣ: 30/38βολ., 23/46διπ., 4/12τριπ., 16-16ριμπ., 7ας., 13κλ., 12λ.
(Μανουέλ Κομάς) Νικολά 19 (5/5βολ., 4/9διπ., 2/6τριπ., 2ριμπ., 2ας., 2κλ.), Ρίβας 31 (15/17βολ., 8/14διπ., 14ριμπ.) , Περάσοβιτς 17 (6/9βολ., 4/7διπ., 1/3τριπ., 4ριμπ., 3κλ.), Μιγέρα 9 (3/9διπ., 1/3τριπ., 6ριμπ., 4κλ.), Καθόρλα, Ρέγες 7 (3/4βολ., 2/3διπ., 4ριμπ., 2κλ.), Καρμπαχόθα 5 (1/1βολ., 2/2διπ.), Λόπεθ.
ΠΑΟΚ: 15/18βολ., 21/34διπ., 8/19τριπ., 14-7ριμπ., 4ας., 8κλ., 18λ.
(Ζέλικο Λούκαιτς) Νικολαϊδης, Μπουντούρης 10 (3/4βολ., 2/3διπ., 1/3τριπ., 2ας.), Πρέλεβιτς 34 (6/8βολ., 8/11διπ., 4/11τριπ., 5ριμπ.), Στογιάκοβιτς 20 (4/4βολ., 5/7διπ., 2/4τριπ., 4ριμπ.), Μπαλογιάννης (1/1τριπ.), Τσέκος, Γκάρετ (0/5διπ., 3ριμπ., 2κλ.), Ρεντζιάς 12 (2/2βολ., 5/7διπ., 3ριμπ.), Γιαννούλης 2 (1/1διπ., 2ριμπ.).
Ο δρόμος προς τη Βιτόρια
Στα προημιτελικά ο ΠΑΟΚ είχε αποκλείσει κατά σειρά την κυπριακή ΠΑΕΕΚ (109-40 στη Λευκωσία και 116-47 στο Παλαί Ντε Σπορ), τη Σλοβένικη Ποστόϊνα (79-71, 110-66) και την ουκρανική Μπουντιβέλνικ (76-68 και ήττα 74-75 στο Κίεβο). Στον προημιτελικό όμιλο ο ΠΑΟΚ τερμάτισε πρώτος (με Σρίβιενατς Κροατίας 86-85 και 73-76*, Ολύμπια Λιουμπλιάνας 77-67 και 86-66*, Κάλεβ Ταλίν Εσθονίας 75-71* και 77-63, Δυναμό Μόσχας 62-65* και 64-59 και Νόμπιλες Πολωνίας 109-66, 112-57*) και εισήλθε στα ημιτελικά με πλεονέκτημα έδρας. Νίκησε στις 6-2-1996 στο Κάουνας της Λιθουανίας με 83-76 τη Ζαλγκίρις και μια βδομάδα μετά επικράτησε πανηγυρικά με 104-59 στη ρεβάνς του Αλεξάνδρειου. Όμως, στις 12-3-1996 υπέκυψε στη Βιτόρια με 81-88, χάνοντας το τρόπαιο.
ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
ΠΑΟΚ – ΠΑΕΕΚ (Κύπρος) 116-47, 109-40
ΠΑΟΚ – Ποστόινα (Σλοβακία) 79-71, 112-66
ΠΑΟΚ – Μπουντιβέλνικ (Ουκρανία) 76-68, 74-75
(Όμιλος) ΠΑΟΚ – Ζρίνιεβατς (Γιουγκοσλαβία) 86-85, 73-76
ΠΑΟΚ – Ολύμπια (Σλοβενία)77-67, 86-66
ΠΑΟΚ – Κάλεφ (Εσθονία) 75-71, 77-73
ΠΑΟΚ – Ντιναμό Μ. (Ρωσία) 62-65, 64-59
ΠΑΟΚ – Νόμπιλες (Πολωνία) 109-66, 112-57
(Ημιτελικά) ΠΑΟΚ – Ζάλγκιρις (Λιθουανία) 83-76, 104-59
Ουσιαστικά παίξαμε τελικό Ευρώπης, με μισό Αμερικάνο και χάσαμε..
Πρώτον, γιατί ο Κιουμουρτζόγλου όταν ήρθε στην ομάδα, άλλαξε τον ξένο που είχαμε, τον Ράφιν με τον Φάντερμπεργκ, που δεν είχε δικαίωμα να παίξει στα Ευρωπαϊκά Παιχνίδια, γιατί είχε παίξει με άλλη ομάδα αγώνα, και δεν είχε δικαίωμα να παίξει άλλο στην Ευρώπη! ( πώς το έκανε αυτό ακόμα δεν έχω καταλάβει;;). Δεν το ήξερε ,δεν τον είπε κανείς τίποτα; Γαμώ τους μάνατζερ μου μέσα !!!
Και δεύτερον ο Αμερικάνος Ντιν Γκάρετ.. Αυτό το πουλέν, που την ημέρα που φεύγαμε για Βιτόρια, δεν ήταν στο αεροδρόμιο, δεν απαντούσε στα τηλέφωνα, τον ψάχνανε ! Και τον βρήκανε μετά από σχεδόν δύο ώρες έξω από τον Καλιγούλα [κωλάδικο], να κοιμάται μέσα στο αυτοκίνητο του [ξέρετε Καρντασια μου πιο λέω, εκείνο που ήταν στον δρόμο για το αεροδρόμιο]!!!
Με το που γυρνάμε, δρόμο και ο Λούκαϊτς. Πάμε για ρεκόρ αλλαγών προπονητών σε μια χρονιά !
Τέταρτος προπονητής αναλαμβάνει ο Δημήτρης Ιτούδης, κάνουμε παιχνιδάρα και κερδίζουμε 102-70 τον Άρη !!!
Στο πρωτάθλημα κανονικής διάρκειας, βγαίνουμε 3οι και παίζουμε την Euro league με τον Πανιώνιο. Εμείς όλοι ήμασταν άνετοι και τα μυαλά μας πάνω από το κεφάλι μας, τους είχαμε και εύκολα. Έλα όμως που κανονίζαμε χωρίς τον ξενοδόχο Ίβκοβιτς, που πολύ απλά είναι μια αλεπού των γηπέδων ,πάνω από 30 χρόνια στους πάγκους και είχε για αντίπαλο, τον πολύ φιλόδοξο και καλό, αλλά τελείως άπειρο προπονητή, τον Δημήτρη Ιτούδη.
Για αυτό, πολλές φορές, πολλοί μπασκετικοί δεν μπορούμε με σιγουριά να πούμε τί είναι καλύτερο να έχεις. Καλούς παίχτες ή καλούς προπονητές;;; Έμπειρους αλλά ταλαιπωρημένους παίχτες ή νεαρούς με ταλέντο και άπειρους;;; Φτηνούς κοινοτικούς ή να βάζουμε τα Ελληνόπουλα να παίζουν;;; Μάνατζερ ομάδων με κουστούμια να μιλάνε στον πληθυντικό ή μάνατζερ τραμπούκοι να μπουκάρουν μέσα στα αποδυτήρια των διαιτητών;;;
Παράγοντες που πραγματικά αγαπούνε την ομάδα ή δήθεν παράγοντες που βγάζουν κάνα φράγκο και κάνουν τα πάντα να τους γράφει το όνομα τους ή έστω μια φωτογραφία τους να μπει στην εφημερίδα. Δημοσιογράφοι που είναι της ίδιας ομάδας, να καλύπτουν ή να τα βγάζουν όλα στην φόρα, γιατροί να φοβούνται να λένε ότι ένας παίχτης μπορεί ή δεν μπορεί να αγωνιστεί, γιατί φοβούνται τί θα του πει ο προπονητής ή οι παράγοντες. Θέλεις 2-3 stars παίχτες και 10 βοηθητικούς ή θέλεις 10 καλούς παίχτες και πολύ καλή χημεία;;;
Θέλεις συντηρητικό προπονητή που παίζει με το ρολόι σε πιο λεπτό θα κάνει αλλαγές ή έναν που ρισκάρει και δεν φοβάται τι θα σχολιάσουν οι άλλοι δίπλα του;;; Και για το τέλος, τί πραγματικά χρειάζεται; Έναν που κάνει 5 ώρες την ημέρα προπόνηση ή μια ταλεντάρα που κάνει το 70% προπόνηση κάθε μέρα αλλά πετάει σε κάθε αγώνα;