ΠΑΟΚ-ΤΣΣΚΑ (1999): Ο Γιάννης Γιαννούλης βουρκώνει για τη μαύρη μέρα: «ΑΔΕΡΦΙΑ, ΖΕΙΤΕ, ΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙΤΕ»
Δευτέρα μεσημέρι, χτυπάει το τηλέφωνό μου, στην άλλη γραμμή, ένας φίλος μου που είχε κατέβει στον αγώνα ποδοσφαίρου στην Αθήνα, και γύριζε και αυτός ξημερώματα, με λέει ότι χάθηκαν 5-6 παιδιά, που ήταν και αυτοί στην εκδρομή για κάτω.
Σοκαρίζομαι. Δεν ξέρω τι να κάνω. Αρχίζω τα τηλέφωνα σε γνωστούς μου, Παοκτζήδες και σε συνδέσμους, να μάθω περισσότερα, αλλά τίποτα. Όλοι είναι παγωμένοι, από αυτό το άσχημο νέο.
Το απόγευμα στην προπόνηση, μας ενημερώνουνε το τι ακριβώς έγινε. Όλη η ομάδα είναι χάλια, ενώ πρέπει να ετοιμαστούμε για ένα σοβαρό και μεγάλης σημασίας παιχνίδι στην Ευρωλίγκα με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας.
Τι προπόνηση και τι συστήματα να κάνεις, μετά από αυτό που έχει γίνει. Μία πόλη παγωμένη, χιλιάδες αναπάντητα ερωτήματα, 10αδες ΓΙΑΤΙ, τι έγινε, πώς έγινε, τα άλλα λεωφορεία...