Σε συνέχεια του προηγούμενου άρθρου, ο Μποντιρόγκα κυριάρχησε για περίπου μία δεκαετία στην Ευρώπη, με τις ομάδες Ρεάλ, Παναθηναϊκός, Μπαρτσελόνα.
Σαν χώρα, είχαμε στην μετά Γκάλη εποχή τρεις Έλληνες να κυριαρχούν για σχεδόν 15 χρόνια στην Ευρώπη, και το καλύτερο σε αυτό είναι ότι παίζανε την ίδια περίοδο, την καλύτερη εποχή μετά τον άθλο του 87 (όποιος δεν ξέρει τι συνέβη το 87, να μην ξαναμπεί στο site μου. -), Παπαλουκάς, Διαμαντίδης και Σπανούλης.
Αρχίσανε να παίζουνε από τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2004 μαζί και από το 2005 και μετά κάνανε πολλές φορές τη χώρα μας περήφανη. Πάντα τους γούσταρα αυτούς τους τρεις και ήθελα πάντα να γράψω κάτι για αυτούς.
ΘΟΔΩΡΟΣ ΠΑΠΑΛΟΥΚΑΣ
Το καλοκαίρι 2001 μετά απο μία σπουδαία χρονιά με τον Πανιώνιο ήταν το πιο hot όνομα στην αγορά. Όλες οι ομάδες απο την Ευρώπη τον θέλανε. Στην Εθνική μέναμε στο ίδιο δωμάτιο, και η φιλία μας μεγάλωσε πολύ, και αποφασίσαμε εκείνο το καλοκαίρι να πάμε διακοπές μαζί, και να τον πάω στη Μύκονο γιατί ήταν άβγαλτος (χαχαχαχα). Αντί για βουτιές και ξεκούραση όμως, ήμασταν όλη μέρα στα τηλέφωνα (και εγώ ήμουν το ίδιο ελεύθερος εκείνο το καλοκαίρι). Πρόεδροι, αντιπρόεδροι, προπονητές, μάνατζερ, όλη μέρα στο ντριν,ντριν ήμασταν.
Ο Θοδωρής από την αρχή ήθελε Ολυμπιακό, απλά «έπαιζε» με όλους και καλά έκανε. Ήθελε ρε παιδάκι μου να το ζήσει όλο αυτό το «παρακαλετό». Αν και κάναμε μαζί όνειρα, αυτός να μου δίνει την ασίστ και εγώ να την καρφώνω, τελικά αυτός κατέληξε εκεί που ήθελε και εγώ στον Παναθηναϊκό.
Μετά από μία περίεργη χρονιά για τον Τέο, ο Σούμποντις, ο προπονητής του Ολυμπιακού, δεν τον ήθελε άλλο στην ομάδα και τον άφησε ελεύθερο, ενώ ήταν ο ηγέτης του Ολυμπιακού μαζί με τον αδικοχαμένο Φορντ, ενώ πήραν το κύπελλο Ελλάδος και παίξανε και στον τελικό του Πρωταθλήματος. Εκείνες τις ημέρες ήταν πολύ στεναχωρημένος και ψυχολογικά ράκος. Προσπαθούσα να είμαι πολλές ώρες της ημέρας μαζί του, για να του ανεβάσω το ηθικό. Στις 5 Ιουνίου στα γενέθλιά μου τον τραβάω με το ζόρι να πάμε στο Ακρωτήρι. Δεν ήθελε, δεν είχε κέφι. «Ρε σήκω, θα στο φτιάξω εγώ το κέφι καρντάσι μου» του λέω. Στο τραπέζι μας κάθισε και ο Βασίλης Ευαγγελινός. (Α.Κ.Α Τigre), ατζέντης, μάνατζερ παικτών, ωραίος τύπος, πλακατζής και παλιός μου μάνατζερ. Άρχισε να μας λέει ιστορίες με Σέρβους παίκτες και προπονητές (κάναμε αυτό, κάναμε το άλλο).
Του λέω εγώ «αφού σου έχουν εμπιστοσύνη και σε γουστάρουν όλοι οι Σέρβοι, πάρε τον Ίφκοβιτς τώρα μία τα ξημερώματα, και πες του αν τον ενδιαφέρει ο Παπαλουκάς, είναι ελεύθερος»
Επιτόπου τον παίρνει τηλέφωνο μέσα από το κλαμπ, μιλάνε για λίγα λεπτά και του λέει για τον Θοδωρή. Το κλείνει, «Τι έγινε τι έγινε ρε» τον ρωτάμε», «Θα μιλήσουμε αύριο. Άσε με να το σκεφτώ του είπε ο Ίφκοβιτς»
Μετά από μερικές μέρες ο Παπαλουκάς πήγε στην ΤΣΣΚΑ. Έναν χρόνο αργότερα με τον Ίφκοβιτς προπονητή, έγινε για τα επόμενα 4-5 χρόνια ο καλύτερος παίκτης στην Ευρώπη.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ
Το 2002 ο Παναθηναϊκός πήρε από τον Ηρακλή τον Διαμαντίδη, ένα ψηλόλιγνο παιδί με τεράστια χέρια, κοντά στα 2 μέτρα, για βασικό playmaker. Ο Ομπράντοβιτς τον έριξε κατευθείαν στα βαθιά, γιατί φαίνονται τέτοιοι παίκτες, κολλάνε σε οποιαδήποτε ομάδα. Ο Μήτσος πάντα έβαζε όλους τους άλλους πάνω από τον εαυτό του και όταν δεν μπορούσαν αυτοί, τότε έπαιρνε την ομάδα πάνω του. Για μένα ο 3D είναι ο κύριος 8,5+ !!! Και σας εξηγώ γιατί είναι ο μοναδικός παίκτης που ΠΟΤΕ δεν έκανε κακό παιχνίδι στην καριέρα του!!!!!!!!!!!!!!! Ο Παναθηναϊκός και η Εθνική Ελλάδος δεν περίμεναν τον Διαμαντίδη να βάλει 20+ πόντους σε κάθε παιχνίδι. Θέλει από αυτόν να φτιάξει όλους τους συμπαίκτες του, να κάνει όλα τα άλλα, για τη θέση του playmaker, τα έκανε και με το παραπάνω. Μηδέν πόντους με άσχημα ποσοστά να είχε, στο τέλος του αγώνα θα είχε 7-9 ασίστς, 6-7 ριμπάουντ, 1 κόψιμο, 3 κλεψίματα και δεκάδες βοήθειες στην άμυνα που δεν γράφονται στην στατιστική του αγώνα. (Για να μαθαίνονται και κάποια πράγματα , η επίθεση είναι και θέμα ημέρας, αλλά η άμυνα είναι θέμα διάθεσης και ο 3D είχε πάντα σε όλα του τα παιχνίδια διάθεση). Όταν έφτιαξε και το σουτ του από το τρίποντο για μία πενταετία δεν υπήρχε δεύτερος στην Ευρώπη. Αλλά αυτό που με γοήτευε πάντα σε αυτόν ήταν η ηρεμία και η ψυχραιμία που είχε, και αυτό το βλέπαν όλοι στο γήπεδο, οι συμπαίκτες του αλλά και οι αντίπαλοί του.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ
Υπάρχουν παίκτες και παίκτες. Υπάρχουν οι ταλεντάρες, οι δουλευαταράδες οι τυχεροί, οι άτυχοι και άλλοι. Αλλά υπάρχει και μία κατηγορία παικτών που είναι για λίγους. Η κατηγορία, αρχιδάτοι παίκτες και ο μεγαλύτερος όλων είναι ο Σπανούλης.- (τελεία και παύλα).
Το ότι ξεκίνησε από την πατρίδα του, την Λάρισα, μετά στο Μαρούσι, μετά στον Παναθηναϊκό, ΝΒΑ, και πίσω Παναθηναϊκό, είναι φίλοι μου μία πολύ μεγάλη καριέρα. Αλλά να φύγει από τον πρωταθλητή Ευρώπης, πρωταθλητή Ελλάδος καμία δεκαριά χρόνια σερί και να πάει στον Ολυμπιακό, αδερφέ θέλει πολλά κιλά αρχίδια.!!!!!!!!!!!!!!!! Ο λόγος που το έκανε κατά τη δική μου γνώμη πάντα, είναι γιατί δεν γούσταρε να είναι δεύτερος. Όργια Σπανούλη στο γήπεδο, παπάδες έκανε ο Kill Bill στα παρκέ, όλες οι εφημερίδες και τα site είχαν πρωτοσέλιδο τον Διαμαντίδη. (Καθαρό bulling). Ότι και να έκανε ο Σπανούλης, για άλλον έγραφαν οι εφημερίδες και είμαι σίγουρος, ότι αυτό τον τρέλανε. Για τον Βασίλη το χρηματικό δεν είχε καμία σημασία. Απλά δεν ήθελε να είναι δεύτερος. Για μένα πήγε στον Ολυμπιακό πρώτα να κερδίσει τον Παναθηναϊκό και μετά να πετύχει ο ίδιος εκεί. Πήγε σε μία ομάδα που άλλαζε κάθε χρόνο 8-10 παίκτες, δεν είχε σταθερό κορμό και μόλις είχε κάνει ένα παιδομάζωμα Σλούκα, Μάντζαρη, Παπανικολάου και ξένους του 10μήνου. Είχε όμως για καπετάνιο τον καλύτερο στο να χτίζει ομάδες, τον Ντούσαν Ίφκοβιτς. Τι έγινε από τότε; Ο Ολυμπιακός ή αλλιώς η ομάδα του Σπανούλη πήρε δυο Ευρολίγκες σερί και ήταν σε 4-5 φάιναλ φορντ. Και αυτό για να γίνει σε μία ομάδα θέλει πολλά κιλά ΑΡΧΙΔΙΑ!!!!!
Υ.Γ 1 : O Παπαλουκάς έπρεπε να φτάσει 24 χρονών για παίξει Εθνική, ΠΡΟΠΟΝΗΤΑΡΑΔΕΣ.
Υ.Γ 2:Ο Διαμαντίδης έπρεπε να φτάσει 23, για να παίξει Εθνική Αντρών, ΠΡΟΠΟΝΗΤΑΡΑΔΕΣ
Υ.Γ 3: Ακόμα και σήμερα στα 30 φεύγα του, όλη η Ευρώπη, αυτόν θέλει, να πάρει το τελευταίο σουτ.
