Το 1997 και η περιπέτεια με την Κίντερ Μπολόνια ήταν ένα γεγονός που σημάδεψε την καριέρα μου αλλά και τη ζωή μου για μεγάλο διάστημα .
Μετά το triple crown της περιόδου 1996-97, η ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού άρχισε να αποσυντίθεται ως προς τον κορμό της .
Σημαντικοί παίχτες έφυγαν , καθώς κι ένα χρόνο πριν, ο προπονητής Ιωαννίδης .
Η αρχή έγινε για εμένα, όταν βρισκόμουν διακοπές στη Σάμο και μεταφέρθηκε στον coach Ιβκοβιτς ότι βρισκόμουν μυστικά στην Μπολόνια και μίλαγα με την Κίντερ, η οποία είχε δείξει πράγματι ενδιαφέρον .
Ήμουν νεαρός σε ηλικία και ευάλωτος στις πληροφορίες που εντέχνως περνούσαν κάποιοι στο μυαλό μου, που όπως αποδείχτηκε ήθελαν να κάνουν κακό στην ομάδα .
Μου μετέφεραν λοιπόν ότι ο Ιβκοβιτς δε με θέλει, ότι έχει γίνει παρατυπία στο συμβόλαιο μου και εκείνη την περίοδο έτσι κι αλλιώς έβραζε το αίμα μου .
Μόλις στα 20 μου, θα έδινα συνέντευξη τύπου τότε, όπου ανακοίνωσα και τη φυγή μου από τον Ολυμπιακό.
Το συμβόλαιο ήταν λίγο μπερδεμένο. Υπήρχε τότε ένας νόμος, που μου επέτρεπε μόλις θα γινόμουν 21 ετών, τον Φεβρουάριο συγκεκριμένα, να μπορώ να αλλάξω ομάδα. Και εν προκειμένω να πάω στην Κίντερ της οποίας ο προπονητής Ετόρε Μεσίνα με ήθελε διακαώς.
Όμως δε μπορούσα με το κλίμα που είχε διαμορφωθεί να περιμένω ως το Φλεβάρη .
Ο δικηγόρος μου, μου είπε θα ήμουν ελεύθερος από την αρχή και έτσι με τη συνέντευξη αυτή ανακοίνωσα το τέλος από τον Ολυμπιακό .
Μεσολάβησε το Eurobasket της Βαρκελώνης όπου έκανα μερικά από τα καλύτερα παιχνίδια της καριέρας μου .
Όταν τελείωσε το Eurobasket η Fiba έστειλε στην Kίντερ το «letter of clearance», αλλά λίγες ώρες μετά, με κινήσεις του Ολυμπιακού το πήρε πίσω .
Το θέμα θα λυνόταν στα ευρωπαϊκά δικαστήρια πλέον. Πριν από αυτό όμως έγινε μία συνάντηση της Κίντερ, μέσω του Προέδρου Κατσόλα, και του Προέδρου του Ολυμπιακού Κόκκαλη, που ήρθε με το ιδιωτικό του αεροπλάνο στο Μόναχο, εξαιτίας του Προέδρου της Fiba, Stancovic, αλλά χωρίς κανένα αποτέλεσμα.
Κανείς δεν έκανε πίσω εκείνη την εποχή, γιατί οι ειδικοί με θεωρούσαν, από τα μεγαλύτερα ταλέντα .
Έμεινα για 5 μήνες στη Μπολόνια χωρίς να έχω το δικαίωμα να αγωνιστώ, κάνοντας μόνο προπόνηση, περιμένοντας την 7η Φεβρουαρίου, που πλησίασε και θα κρινόταν η ελευθερία μου.
Ένα ακόμα τηλεφώνημα από τον Σωκράτη Κόκκαλη τα καθόρισε όλα .Με κάλεσε και πήγα στο σπίτι του, όπου εκεί ήταν και ο Ίβκοβιτς.
Όλοι όσοι μου είχαν διαβάλλει το μυαλό τότε, με είχαν εγκαταλείψει, αφού είχαν πετύχει τελικά τον σκοπό τους.
Δόθηκαν αμοιβαίες εξηγήσεις με τον Πρόεδρο και τον προπονητή του Ολυμπιακού και επέστρεψα .
Φυσικά επέστρεψα πίσω όλα τα χρήματα που είχα πάρει από την Κίντερ για τους 5 μήνες που παρέμεινε εκεί .
Άλλωστε το θέμα δεν ήταν ποτέ οικονομικό ,αφού οι προσφορές εξ αρχής ήταν σχεδόν ίδιες και δεν άλλαξε κάτι στη συνέχεια .
Η ζημιά όμως ψυχολογικά και πρακτικά ,με μεγάλη αποχή την ώρα που ήμουν στο pick up της φόρμας μου, είχε γίνει .
Όλα είναι μαθήματα ζωής, χρήσιμα για τη συνέχεια της ζωής μας!
Υ.Γ: Η περιπέτεια αυτή απασχόλησε για μεγάλο χρονικό διάστημα, τηλεόραση και πρωτοσέλιδα της εποχής, με τα γενέθλιά μου στις 7 Φλεβάρη ,όπου και θα κρινόταν το μέλλον μου, να ψηφίζονται ως τα πιο διάσημα της χώρας για εκείνη τη χρονιά….
